Próba spojrzenia w oczy kota z uśmiechem może zostać odebrana jako groźba lub wyzwanie, a nie przyjaźń.
W kocim świecie przedłużone bezpośrednie spojrzenie jest elementem konfrontacji, podczas gdy powolne mruganie, wręcz przeciwnie, jest gestem najwyższego zaufania i przychylności, donosi .
Spróbuj zmrużyć oczy i mrugać delikatnie, jakbyś wysyłał jej powietrznego całusa podczas rozmowy. Zdziwisz się, jak często ona odwzajemni ten gest, tworząc pierwszy, niewerbalny most porozumienia.
Zdjęcie:
Kolejnym kluczem jest poszanowanie przestrzeni osobistej kota, która jest znacznie szersza niż nam się wydaje. Nie chwytaj kota w ramiona, gdy śpi lub obserwuje go z okna.
Lepiej jest przykucnąć i wyciągnąć rękę do powąchania, pozwalając mu samemu zdecydować, czy nadaje się do pieszczot. Wymuszony kontakt niszczy kruchy gmach zaufania, którego zbudowanie zajmuje tygodnie.
Kot, który czuje, że ma kontrolę, zawsze będzie bardziej skłonny do socjalizacji niż ten, który jest ściskany wbrew swojej woli. Naucz się czytać jej ogon, ten doskonały barometr nastroju.
Spokojnie wyprostowany jest oznaką życzliwości i zadowolenia. Ostre, biczowate pociągnięcia z boku na bok wskazują na irytację, podczas gdy drgająca końcówka wskazuje na koncentrację lub lekkie zniecierpliwienie.
Puszysty „bajgiel” owinięty wokół siedzącego ciała jest niemal filozoficzną pozą spokoju i samowystarczalności. Dbałość o te szczegóły zamienia koegzystencję w pełnoprawny, choć cichy dialog.
Ogromną rolę odgrywają również lokalizatory uszu. Skierowane do przodu – zainteresowanie i ciekawość. Odwrócone na bok i przyciśnięte do głowy – wyraźne oznaki strachu lub agresji, sygnał, by zostawić ją w spokoju.
Jeśli podczas głaskania kot nagle spina uszy, nie zawsze oznacza to niezadowolenie, czasami chroni je przed zbyt aktywnym głaskaniem. Po prostu zmień taktykę, przestając głaskać jego głowę i koncentrując się na policzkach i brodzie, gdzie znajdują się jego gruczoły zapachowe.
Nie zapominajmy o sile zapachów. Dla kota, którego zmysł węchu jest wielokrotnie bardziej wrażliwy niż nasz, ostre zapachy perfum, cytrusów lub chemii gospodarczej mogą być nieprzyjemne, a nawet nie do zniesienia.
Przed wzięciem jej na ręce warto zastanowić się, czy nie czujemy czegoś odpychającego z jej punktu widzenia. Ale jej własny, znajomy zapach to zapach bezpieczeństwa i domu.
Zabawa to nie tylko rozrywka, ale uświęcona czynność imitująca polowanie. Szanuj jej zasady: pozwól „zdobyczy” (zabawce na wędce) zachowywać się naturalnie – chować się, zamrażać, uciekać.
Zakończ sesję prawdziwym „zwycięstwem” – pozwól jej złapać i przytrzymać zabawkę, a następnie daj jej smakołyk. To zaspokoi jej podstawowy instynkt i stworzy pozytywne skojarzenie z tobą jako partnerem w czymś ważnym.
Wreszcie, należy przyjąć za pewnik, że kot ma prawo do swoich nastrojów. Jednego dnia może być towarzyskim pieszczochem, a następnego niezależnym kontemplatorem.
Naleganie na kontakt w niewłaściwym czasie tylko ją odepchnie. O wiele mądrzej jest stworzyć środowisko, w którym czuje się komfortowo: zapewnić pionowy obszar widzenia, kryjówki i stabilny reżim.
Prawdziwy wspólny język rodzi się nie z próby uczłowieczenia zwierzaka, ale z chęci zrozumienia istoty kota. Jest to język cierpliwości, obserwacji i szacunku dla innego, spokojniejszego, ale nie mniej intensywnego sposobu postrzegania świata.
Kiedy przestajesz wymagać i zaczynasz oferować, tworzysz tę niewidzialną, ale silną więź między wami, zbudowaną na wolności, a nie przymusie.
Czytaj także
- Kiedy kocie milczenie krzyczy o pomoc: język ukrytego bólu
- Dlaczego kot kładzie się na bolącym miejscu: biologia kontaktu bez diagnozy
